Een bijzondere dag
Blijf op de hoogte en volg Ada
08 Augustus 2012 | Nederland, Bilthoven
Hallo allemaal,
Voordat ik schrijf over gisteren moet ik even iets anders kwijt. We zijn ons vanmorgen namelijk rotgeschrokken. Klappen op de deur van de bus en schudden aan de tent. Aad een oog open, Joke en ik huiverend in een hoekje van de tent. Meiden goed volk: Het is de koperen ploert!! Wij snel de tent uit, want dat hadden we nog niet eerder meegemaakt. En nu zitten we in het ochtendzonnetje dit verslag te schrijven, heerlijk.
Gisterochtend alles weer lekker nat ingepakt en om 10.30 waren we klaar voor de F1 rolstoelrijden. Caddy Aad hield me droog tot de lampen uitgingen. Als met Aad in de safetycar vertrokken we, maar we wilden kilometers maken, dus lapten we de regels aan de laars en haalden in. Tot groot genoegen van Jochen de beheerder van Strandparc Nulde die blij was eindelijk van ons te zijn verlost, ahum, speciaal zijn schoenen had gepoetst voor de uittocht en ons nog een duwtje in de goede richting gaf.
Kilometers maken dus. Het doel was ongeveer 15 kilometer per dag, maar dat blijkt niet haalbaar onder de omstandigheden van de afgelopen dagen en omdat we ook de doelstelling geld inzamelen hebben op de campings waar we komen en dan moet je er rond 4-5 uur zijn. De eerste dag was zwaar door het weer en de straten; we moesten erg wennen en Joke haalde 4,5 kilometer die dag. De tweede dag ging Joke meer alleen op pad terwijl Aad en ik naar ontmoetingspunten reden en onderweg wat plekjes opzochten om geld in te zamelen. Die dag moest Joke op me wachten, omdat de weg waar ze opuit kwam veel te gevaarlijk was. Ik op de fiets naar haar toe en met oranje hesje bij haar kon ze toch nog 7 kilometer afleggen hoewel veel tijd hadden verloren. Gisteren ging het beter al konden we niet vroeg beginnen en de paden soms zo schuin liepen dat ze hele einden met een hand moest rollen terwijl ze met de andere moest remmen om rechtuit te blijven gaan. Maar, petje af want toch 11 kilometer afgelegd.
Terwijl Aad Joke begeleidde door Putten mocht ik in de ingang van supermarkt Plus gaan staan, omdat het weer goot van de regen. Mensen zijn zo lief voor ons. Na een uurtje en nog even een klein rondje curiosa markt vertrokken Aad en ik uit Putten, terwijl Joke al bijna in Ermelo was. Om geen kilometertijd te verliezen besloten we Harderwijk over te slaan zodat Joke door kon rijden. In Doornspijk was een boeren markt op een parallelweg naast waar Joke zou aankomen. Van de organizatie mocht Aad de bus parkeren bij het eind (of beging, net hoe je het bekijkt) en mocht ik collecteren. Weer heel leuke reacties en toen Joke arriveerde was het hoog tijd om naar Recreatiepark Veluwemeer te rijden en daar verder actie te voeren. Warm welkom, de beste plaats die je je kunt bedenken om actie te voeren, namelijk onder een grote boom naast de speeltoestellen en in het zicht van het restaurant. Dat het een goeie stek was bleek. Joke en Aad konden de stroom kinderen nauwelijks aan. Veel ouders die ik op mijn rondje sprak vonden het heel goed dat kinderen wat meer konden horen over hoe moeilijk het is als je afhankelijk bent van een rolstoel, ook in Nederland en stuurden hun kinderen naar voren. Terwijl Aad dingen uitlegde nam Joke een jongetje apart, die alles wel appeltje – eitje vond. Op de grond gezeten bleek het je verplaatsen zonder je benen te mogen gebruiken toch wel lastig en hij vroeg al gauw hulp van een vriendje. Voor boodschappen doen, of iets meenemen, vond hij geen oplossing, want hoe hou je een tas vast als je je armen nodig hebt om vooruit te komen? Veel kinderen wilden toen wel proberen om het parcour in een rolstoel af te leggen en het respect voor rolstoel gebruikers groeide. Vier Duitse jongemannen van rond de 20 wilden tegen elkaar en daarna een finale. We hebben erg gelachen toen Joke als prijs voor de winnaar de pin-up kaarten van het blad Bromfiets, op zijn kop gaf. Pas meters verder zagen ze wat de prijs was en lagen in een deuk, vooral toen Aad hem “Ein gute Nacht und viel Spass” wenste.
Inmiddels is het al weer helemaal bewolkt maar dat zijn we gewend en met een droge tent gaan we over enkele minuten op pad richting Elburg, Oldenbroek en Kampen. Bijna vergeten, maar als je de Telegraaf hebt: Vandaag staan we erin.
Groetjes Ada
Voordat ik schrijf over gisteren moet ik even iets anders kwijt. We zijn ons vanmorgen namelijk rotgeschrokken. Klappen op de deur van de bus en schudden aan de tent. Aad een oog open, Joke en ik huiverend in een hoekje van de tent. Meiden goed volk: Het is de koperen ploert!! Wij snel de tent uit, want dat hadden we nog niet eerder meegemaakt. En nu zitten we in het ochtendzonnetje dit verslag te schrijven, heerlijk.
Gisterochtend alles weer lekker nat ingepakt en om 10.30 waren we klaar voor de F1 rolstoelrijden. Caddy Aad hield me droog tot de lampen uitgingen. Als met Aad in de safetycar vertrokken we, maar we wilden kilometers maken, dus lapten we de regels aan de laars en haalden in. Tot groot genoegen van Jochen de beheerder van Strandparc Nulde die blij was eindelijk van ons te zijn verlost, ahum, speciaal zijn schoenen had gepoetst voor de uittocht en ons nog een duwtje in de goede richting gaf.
Kilometers maken dus. Het doel was ongeveer 15 kilometer per dag, maar dat blijkt niet haalbaar onder de omstandigheden van de afgelopen dagen en omdat we ook de doelstelling geld inzamelen hebben op de campings waar we komen en dan moet je er rond 4-5 uur zijn. De eerste dag was zwaar door het weer en de straten; we moesten erg wennen en Joke haalde 4,5 kilometer die dag. De tweede dag ging Joke meer alleen op pad terwijl Aad en ik naar ontmoetingspunten reden en onderweg wat plekjes opzochten om geld in te zamelen. Die dag moest Joke op me wachten, omdat de weg waar ze opuit kwam veel te gevaarlijk was. Ik op de fiets naar haar toe en met oranje hesje bij haar kon ze toch nog 7 kilometer afleggen hoewel veel tijd hadden verloren. Gisteren ging het beter al konden we niet vroeg beginnen en de paden soms zo schuin liepen dat ze hele einden met een hand moest rollen terwijl ze met de andere moest remmen om rechtuit te blijven gaan. Maar, petje af want toch 11 kilometer afgelegd.
Terwijl Aad Joke begeleidde door Putten mocht ik in de ingang van supermarkt Plus gaan staan, omdat het weer goot van de regen. Mensen zijn zo lief voor ons. Na een uurtje en nog even een klein rondje curiosa markt vertrokken Aad en ik uit Putten, terwijl Joke al bijna in Ermelo was. Om geen kilometertijd te verliezen besloten we Harderwijk over te slaan zodat Joke door kon rijden. In Doornspijk was een boeren markt op een parallelweg naast waar Joke zou aankomen. Van de organizatie mocht Aad de bus parkeren bij het eind (of beging, net hoe je het bekijkt) en mocht ik collecteren. Weer heel leuke reacties en toen Joke arriveerde was het hoog tijd om naar Recreatiepark Veluwemeer te rijden en daar verder actie te voeren. Warm welkom, de beste plaats die je je kunt bedenken om actie te voeren, namelijk onder een grote boom naast de speeltoestellen en in het zicht van het restaurant. Dat het een goeie stek was bleek. Joke en Aad konden de stroom kinderen nauwelijks aan. Veel ouders die ik op mijn rondje sprak vonden het heel goed dat kinderen wat meer konden horen over hoe moeilijk het is als je afhankelijk bent van een rolstoel, ook in Nederland en stuurden hun kinderen naar voren. Terwijl Aad dingen uitlegde nam Joke een jongetje apart, die alles wel appeltje – eitje vond. Op de grond gezeten bleek het je verplaatsen zonder je benen te mogen gebruiken toch wel lastig en hij vroeg al gauw hulp van een vriendje. Voor boodschappen doen, of iets meenemen, vond hij geen oplossing, want hoe hou je een tas vast als je je armen nodig hebt om vooruit te komen? Veel kinderen wilden toen wel proberen om het parcour in een rolstoel af te leggen en het respect voor rolstoel gebruikers groeide. Vier Duitse jongemannen van rond de 20 wilden tegen elkaar en daarna een finale. We hebben erg gelachen toen Joke als prijs voor de winnaar de pin-up kaarten van het blad Bromfiets, op zijn kop gaf. Pas meters verder zagen ze wat de prijs was en lagen in een deuk, vooral toen Aad hem “Ein gute Nacht und viel Spass” wenste.
Inmiddels is het al weer helemaal bewolkt maar dat zijn we gewend en met een droge tent gaan we over enkele minuten op pad richting Elburg, Oldenbroek en Kampen. Bijna vergeten, maar als je de Telegraaf hebt: Vandaag staan we erin.
Groetjes Ada
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
