Gelukkig nieuwjaar!
Blijf op de hoogte en volg Ada
21 Januari 2009 | Mongolië, Ulaanbaatar
Lieve vrienden en familie,
In de eerste plaats, al is het wat laat, een heel gelukkig nieuwjaar gewenst, een jaar waarin dromen uitkomen, de economische crisis snel zijn dieptepunt bereikt en we weer kunnen opbouwen, waarin tegenslagen niet neerslachtig maken, maar energie geven om er boven op te komen en de rust om zegeningen te tellen.
Mijn jaar 2008 was een rommelig jaar. Door de verkeizingen had ik te maken met 2 vertrekkende directeuren en gelukkig is mijn nieuwe directeur, Ultziisaikhen, niet ook nog een keer vertrokken. Het is een aardige en toegankelijke vrij jonge man met goede ideeen en hij gaat er lekker tegen aan. Dat belooft wat voor 2009 al stapelen de problemen zich op, vooral door een chronisch tekort aan budget en toenemende problemen van dingen, vooral bouwtechnische, die kapot gaan en niet gerepareerd kunnen worden vanwege dat geld gebrek. Men heeft het hier erg moeilijk mee, maar lijkt nooit de moed te verliezen en te vertrouwen op een betere toekomst.
Dan waren er de problemen met mijn huis. Het verwarmingsprobleem is helemaal opgelost en, volgens mijn collega’s die ook in deze wijk wonen is mijn huis nu het warmste van allemaal. Het is in elk geval zo warm dat ik in een pully rondloop en zelfs af en toe een raam open zet om lekkere frisse lucht van overdag zo’n – 16 graden binnen te laten. Tot nu toe hebben we geen verwarmingsstoring gehad in onze wijk, maar een deel van het ziekenhuis en wat bedrijven er omheen hebben 3 dagen in de kou gezeten. Ook zijn er veel problemen geweest met de waterleidingen in Nalaikh. Hele delen zaten dagenlang zonder water omdat er door de vorst en het feit dat alles heel erg oud en kwetsbaar is toevoer leidingen waren gesprongen. Straten lagen onder een dikke laag ijs omdat het spuitende water direct bevroor. Graven in diep bevroren grond om bij het probleem te komen kostte dagen van verhitten van de grond rond de gebroken leidingen om deze grond te kunnen verwijderen. Men gebruikt daar het verbranden van oude banden voor, die naast hitte ook veel rook afgeven, Nalaikh was een mengeling van glinstrend ijs en zwarte rook. Had zelf even het idee in januari dat nu ons gebouw aan de beurt was. In de woonkamer hoorde ik een raar geluid in de keuken. Toen ik ging kijken stroomde het water langs de muren en via het lichtpunt uit het plafond, een heuse waterval. Ik snel alle stekkers uit de stopkontacten getrokken, net optijd want ook daar kwam het water even laten met bakken doorheen. Het waterleiding bedrijf was er binnen 10 minuten en sloot de toevoer op straat af, maar het bleef stromen. Nu bleek dat mijn bovenbuurvrouw al enige tijd een vrij hard lekkende kraan had en waarom ze die niet had laten maken mag Joost weten. Water zal wel goedkoper zijn dan de reparatie. Die dag was ze naar Ulaanbaatar gegaan en de toevoer niet afgesloten, terwijl haar zoontje van 4 een deksel in de gootsteen had gelegd, dat keurig de afvoer af had gedekt en dus een gigantische overstroming had veroorzaakt. Omdat het bij haar blank stond bleef het bij mij nog zeker een half uur stromen. Omdat het gebouw zo lek is als een mandje was er ook veel water in het trappenhuis gestroomd en was daar een heuse bevroren waterwal ontstaan, die pas na uren van ijsbikken kon worden verwijderd. Veel gedweild bij kaarslicht, maar gelukkig verder geen schade.
Ik ben met Kerst en Oud en Nieuw in Nederland geweest en genoten van veel gezellige uren met mijn dochter. Haar een beetje geholpen haar nieuwe huis verder aan kant te maken, gezellig gekletst, gerommeld en gewinkeld, heeeeeerlijk vegetarisch gegeten, kan ik iedereen aanbevelen en wie de recepten wil moet me maar mailen. Voor kerst had ze mijn moeder, mijn broer met zijn vrouw en mijn vriendin uit Hoofddorp uitgenodigd, allemaal vleeseters, die niet uitgepraat raakten over het feit dat ze het vlees absoluut niet hadden gemist. Ik ben ook nog een paar dagen in Noord Nederland geweest bij mijn vriendin in Diever en mijn zusje in Groningen. In Diever kreeg ik een leuke verrassing. De dochter van mijn vriendin was zwanger en 16 januari uitgerekend, maar........ ze beviel precies op de dag dat ik in Diever aankwam van een prachtig zoontje Youri. Dat was een heerlijk cadeautje.
Voor mijn vertrek hebben we de Internationale vrijwilligersdag, 5 december, gevierd met een feest voor alle vrijwilligers in Nalaikh. Dat was nooit eerder gedaan. Bleek dat er bij verschillende organisaties in totaal zo’n 400 vrijwilligers werken, dus een mooie groep voor een feestje om deze mensen die heel goed en nuttig werk doen eens lekker in het zonnetje te zetten. Het idee ontstond, zoals zoveel ideeen op het balkon van Wytze en binnen 3 dagen was het geregeld met behulp van alle deelnemende organisaties die allemaal hun steentje bijdroegen. Verder lag er nog van alles wat uitgewerkt moest worden en besproken en dat hebben we voor mijn vertrek en de afgelopen weken gedaan. Ook was er een benefit concert ten bate van het Rode Kruis in Nalaikh, het was stampvol en een heel leuke avond.
Pas deze week zijn we weer in een soort ritme gekomen van plannen maken voor het komende jaar en het voorbereiden er van. In december moest het ziekenhuis allerlei rapporten opstellen en verzenden over het afgelopen jaar en iedereen was druk, druk, druk. Nu is de normale situatie terug gekeerd en iedereen weer uit de startblokken voor 2009. Met de vrijwilligers gaan we een campagne voeren tegen overmatig alcohol gebruik en de gevolgen zowel voor de betrokkene als diens omgeving. We koppelen het aan verkeers veiligheid, omdat dat sterk gerelateerd is aan alcohol. Duya is in november begonnen met trainingen en informatie op scholen en bedrijven en we gaan er mee door in het eerste kwartaal van 2009.
Met Oyunchimeg ben ik in december een project gestart om de kennis en vaardigheden van onze doctors te vergroten. Onze medisch specialisten hebben vrijwel geen verdere specialistische kennis en vaardigheden geleerd na hun opleiding aan de Medische universiteit in Mongolie, waar de opleiding heel erg basis is. We zijn op zoek naar ziekenhuizen die ons willen helpen door uitwisseling van doctors. We hadden een verzoek gedaan bij VSO voor financiering van een dergelijke uitwisseling met Russische ziekenhuizen in Irkutsk wat niet zo ver is van Mongolia. Een uitwisseling met Rusland heeft vele voordelen: Bijna alle medische boeken zijn nog in het Russisch en de meeste doctors spreken die taal ook, zodat je geen vertaal problemen hebt; we kennen mensen in de gezondheidszorg in Irkutsk, wat helpt; de kosten voor reizen en verblijf over en weer zijn laag en vergelijkbaar. Ons verzoek is echter helaas door VSO Mongolie afgewezen. Omdat we er echt in geloven dat dit een goede mogelijk zou zijn hebben we een bezoek gebracht aan de Russische ambassade in Mongolie. De secretaris van de ambassadeur vertelde dat ze geen budget hebben om ons te helpen maar wel zouden kunnen helpen met het leggen van contacten. Dat zou al veel tijd en geld schelen en dus is gisteren een formeel verzoek aan de ambassadeur verstuurd.
Met Saule, de mananger polikliniek en verantwoordelijk voor de kwaliteit van de huisartsen zorg, ga ik door met adviseren, trainen en begeleiden van de huisartsen, verpleegkundigen en vrijwilligers van de huisartsenposten en mini poliklinieken. We hebben veel informatie verzameld gedurende de evaluaties en hebben besloten meer individueel te gaan werken per locatie omdat de niveaus van verbetering sterk uit elkaar lopen. In februari gaan we ze allemaal bezoeken.
Met de directeur ben ik een aantal facilitaire problemen aan het inventariseren om een en ander meer structureel aan te pakken, gaan we ons richten op de financiele situatie, de communicatie en personele problemen.
Al met al zal het wel een lekker druk jaar worden en alleen die gedachte al geeft me energie en een goed gevoel.
Groetjes uit Mongolie.
In de eerste plaats, al is het wat laat, een heel gelukkig nieuwjaar gewenst, een jaar waarin dromen uitkomen, de economische crisis snel zijn dieptepunt bereikt en we weer kunnen opbouwen, waarin tegenslagen niet neerslachtig maken, maar energie geven om er boven op te komen en de rust om zegeningen te tellen.
Mijn jaar 2008 was een rommelig jaar. Door de verkeizingen had ik te maken met 2 vertrekkende directeuren en gelukkig is mijn nieuwe directeur, Ultziisaikhen, niet ook nog een keer vertrokken. Het is een aardige en toegankelijke vrij jonge man met goede ideeen en hij gaat er lekker tegen aan. Dat belooft wat voor 2009 al stapelen de problemen zich op, vooral door een chronisch tekort aan budget en toenemende problemen van dingen, vooral bouwtechnische, die kapot gaan en niet gerepareerd kunnen worden vanwege dat geld gebrek. Men heeft het hier erg moeilijk mee, maar lijkt nooit de moed te verliezen en te vertrouwen op een betere toekomst.
Dan waren er de problemen met mijn huis. Het verwarmingsprobleem is helemaal opgelost en, volgens mijn collega’s die ook in deze wijk wonen is mijn huis nu het warmste van allemaal. Het is in elk geval zo warm dat ik in een pully rondloop en zelfs af en toe een raam open zet om lekkere frisse lucht van overdag zo’n – 16 graden binnen te laten. Tot nu toe hebben we geen verwarmingsstoring gehad in onze wijk, maar een deel van het ziekenhuis en wat bedrijven er omheen hebben 3 dagen in de kou gezeten. Ook zijn er veel problemen geweest met de waterleidingen in Nalaikh. Hele delen zaten dagenlang zonder water omdat er door de vorst en het feit dat alles heel erg oud en kwetsbaar is toevoer leidingen waren gesprongen. Straten lagen onder een dikke laag ijs omdat het spuitende water direct bevroor. Graven in diep bevroren grond om bij het probleem te komen kostte dagen van verhitten van de grond rond de gebroken leidingen om deze grond te kunnen verwijderen. Men gebruikt daar het verbranden van oude banden voor, die naast hitte ook veel rook afgeven, Nalaikh was een mengeling van glinstrend ijs en zwarte rook. Had zelf even het idee in januari dat nu ons gebouw aan de beurt was. In de woonkamer hoorde ik een raar geluid in de keuken. Toen ik ging kijken stroomde het water langs de muren en via het lichtpunt uit het plafond, een heuse waterval. Ik snel alle stekkers uit de stopkontacten getrokken, net optijd want ook daar kwam het water even laten met bakken doorheen. Het waterleiding bedrijf was er binnen 10 minuten en sloot de toevoer op straat af, maar het bleef stromen. Nu bleek dat mijn bovenbuurvrouw al enige tijd een vrij hard lekkende kraan had en waarom ze die niet had laten maken mag Joost weten. Water zal wel goedkoper zijn dan de reparatie. Die dag was ze naar Ulaanbaatar gegaan en de toevoer niet afgesloten, terwijl haar zoontje van 4 een deksel in de gootsteen had gelegd, dat keurig de afvoer af had gedekt en dus een gigantische overstroming had veroorzaakt. Omdat het bij haar blank stond bleef het bij mij nog zeker een half uur stromen. Omdat het gebouw zo lek is als een mandje was er ook veel water in het trappenhuis gestroomd en was daar een heuse bevroren waterwal ontstaan, die pas na uren van ijsbikken kon worden verwijderd. Veel gedweild bij kaarslicht, maar gelukkig verder geen schade.
Ik ben met Kerst en Oud en Nieuw in Nederland geweest en genoten van veel gezellige uren met mijn dochter. Haar een beetje geholpen haar nieuwe huis verder aan kant te maken, gezellig gekletst, gerommeld en gewinkeld, heeeeeerlijk vegetarisch gegeten, kan ik iedereen aanbevelen en wie de recepten wil moet me maar mailen. Voor kerst had ze mijn moeder, mijn broer met zijn vrouw en mijn vriendin uit Hoofddorp uitgenodigd, allemaal vleeseters, die niet uitgepraat raakten over het feit dat ze het vlees absoluut niet hadden gemist. Ik ben ook nog een paar dagen in Noord Nederland geweest bij mijn vriendin in Diever en mijn zusje in Groningen. In Diever kreeg ik een leuke verrassing. De dochter van mijn vriendin was zwanger en 16 januari uitgerekend, maar........ ze beviel precies op de dag dat ik in Diever aankwam van een prachtig zoontje Youri. Dat was een heerlijk cadeautje.
Voor mijn vertrek hebben we de Internationale vrijwilligersdag, 5 december, gevierd met een feest voor alle vrijwilligers in Nalaikh. Dat was nooit eerder gedaan. Bleek dat er bij verschillende organisaties in totaal zo’n 400 vrijwilligers werken, dus een mooie groep voor een feestje om deze mensen die heel goed en nuttig werk doen eens lekker in het zonnetje te zetten. Het idee ontstond, zoals zoveel ideeen op het balkon van Wytze en binnen 3 dagen was het geregeld met behulp van alle deelnemende organisaties die allemaal hun steentje bijdroegen. Verder lag er nog van alles wat uitgewerkt moest worden en besproken en dat hebben we voor mijn vertrek en de afgelopen weken gedaan. Ook was er een benefit concert ten bate van het Rode Kruis in Nalaikh, het was stampvol en een heel leuke avond.
Pas deze week zijn we weer in een soort ritme gekomen van plannen maken voor het komende jaar en het voorbereiden er van. In december moest het ziekenhuis allerlei rapporten opstellen en verzenden over het afgelopen jaar en iedereen was druk, druk, druk. Nu is de normale situatie terug gekeerd en iedereen weer uit de startblokken voor 2009. Met de vrijwilligers gaan we een campagne voeren tegen overmatig alcohol gebruik en de gevolgen zowel voor de betrokkene als diens omgeving. We koppelen het aan verkeers veiligheid, omdat dat sterk gerelateerd is aan alcohol. Duya is in november begonnen met trainingen en informatie op scholen en bedrijven en we gaan er mee door in het eerste kwartaal van 2009.
Met Oyunchimeg ben ik in december een project gestart om de kennis en vaardigheden van onze doctors te vergroten. Onze medisch specialisten hebben vrijwel geen verdere specialistische kennis en vaardigheden geleerd na hun opleiding aan de Medische universiteit in Mongolie, waar de opleiding heel erg basis is. We zijn op zoek naar ziekenhuizen die ons willen helpen door uitwisseling van doctors. We hadden een verzoek gedaan bij VSO voor financiering van een dergelijke uitwisseling met Russische ziekenhuizen in Irkutsk wat niet zo ver is van Mongolia. Een uitwisseling met Rusland heeft vele voordelen: Bijna alle medische boeken zijn nog in het Russisch en de meeste doctors spreken die taal ook, zodat je geen vertaal problemen hebt; we kennen mensen in de gezondheidszorg in Irkutsk, wat helpt; de kosten voor reizen en verblijf over en weer zijn laag en vergelijkbaar. Ons verzoek is echter helaas door VSO Mongolie afgewezen. Omdat we er echt in geloven dat dit een goede mogelijk zou zijn hebben we een bezoek gebracht aan de Russische ambassade in Mongolie. De secretaris van de ambassadeur vertelde dat ze geen budget hebben om ons te helpen maar wel zouden kunnen helpen met het leggen van contacten. Dat zou al veel tijd en geld schelen en dus is gisteren een formeel verzoek aan de ambassadeur verstuurd.
Met Saule, de mananger polikliniek en verantwoordelijk voor de kwaliteit van de huisartsen zorg, ga ik door met adviseren, trainen en begeleiden van de huisartsen, verpleegkundigen en vrijwilligers van de huisartsenposten en mini poliklinieken. We hebben veel informatie verzameld gedurende de evaluaties en hebben besloten meer individueel te gaan werken per locatie omdat de niveaus van verbetering sterk uit elkaar lopen. In februari gaan we ze allemaal bezoeken.
Met de directeur ben ik een aantal facilitaire problemen aan het inventariseren om een en ander meer structureel aan te pakken, gaan we ons richten op de financiele situatie, de communicatie en personele problemen.
Al met al zal het wel een lekker druk jaar worden en alleen die gedachte al geeft me energie en een goed gevoel.
Groetjes uit Mongolie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
