Tsagaan sar maand

Hallo allemaal,

Traditiegetrouw zou ik nu, het is zaterdagochtend 17 februari 8.10 uur, bezig moeten zijn mijn huis schoon te maken voordat vanavond de vieringen van Tsagaan Sar beginnen. Maar ik wil eerst even mijn zusje Joke feliciteren met haar verjaardag, gefeliciteerd podi nangi, en jullie het laatste nieuws geven.

Zoals je kunt zien op de eerste foto’s is de ziekenhuis analyse inmiddels ook achter de rug. Van de 8 afdelingen waren de leidinggevende dokters en hoofdverpleegkundigen bijeen om hun toekomst visie te formuleren, een sterkte – zwakte analyse uit te voeren, de oorzaken en gevolgen van problemen te achterhalen en acties te bedenken om de problemen op te lossen. Net als de vorige twee keer werden er weer allerlei zeer bruikbare ideeën aangedragen. Wat me elke keer weer opvalt is het meedenken, de betrokkenheid, motivatie en energie die aanwezig is om bij te dragen aan de verbetering van de organisatie, de persoonlijke ontwikkeling als gezondheidszorg professional en de gezondheidszorg in Nalaikh. Op hoofdlijnen heb ik het besproken met de directeur, die begin maart de management workshop wil organiseren en de resultaten wil bespreken van de andere drie. Daarnaast gaan we in maart starten met de managementtrainingen, die ik eveneens in de vorm van workshops wil geven, zodat ze alles wat ze leren ook direct kunnen oefenen in praktijksituaties. Heb er echt zin in.

De eerste helft van februari was een heel drukke en chaotische tijd. Ten eerste was de directeur enkele weken in januari ziek, waardoor alle gesprekken over jaarplanning werden opgeschoven en iedereen in de hoogste versnelling moest werken om de stukken op tijd in Ulaanbaatar te krijgen. Ten tweede hebben we sinds ruim een week een nieuwe minister voor volksgezondheid, waardoor er verschillende niet vooraf te voorziene bijeenkomsten op het stadhuis van Nalaikh en in UB moesten worden bijgewoond. Inmiddels zijn ons jaarplan en de begroting goedgekeurd en Dashdolgor is niet ontevreden met de nieuwe situatie en het resultaat. Volgende week krijg ik een kopie van alle stukken zodat ik de werkwijze en het resultaat als uitgangspunt kan gebruiken voor het verbeteren van management, planning en control. Met de Human Resource Manager ben ik inmiddels in gesprek over de verbetering van personeelsbeleid en –beheer. Odno is een jonge enthousiaste en intelligente vrouw die eigenlijk alleen geschoold is in arbeidsrecht, zoals hier in Mongolie gebruikelijk is. Ze heeft deelgenomen aan de workshop van de polikliniek en kwam daarna met allerlei ideeën voor ontwikkeling bij me langs. Ik heb er echt zin in om meer met haar samen te gaan werken, ook omdat HRM hier een vrijwel volledig braak terrein is en de behoefte vanuit het personeel groot.

Jude is inmiddels begonnen om onze computers virusvrij te maken en de eerste groep te scholen op gebruik van Windows, Word en Excel. We mogen de trainingsruimte van het incubatorcentrum gebruiken en VSO ondersteunt financieel en met de inzet van Jude. Hij is een geweldige trainer en iedereen is zeer enthousiast, zo blijkt uit hun reacties, het fijt dat ze zelf allerlei variaties uitproberen en verbaasd opkijken dat de tijd al om is als hij om 19.00 uur begint met de afsluiting. Aryuna treedt op als tolk en assistent en die twee vormen een heel leuk koppel. Omdat ze ook de komende weken Jude assisteert moet ik de Engelse lessen zonder tolk doen. Aryuna heeft me tr voorbereiding allerlei Mongoolse instructies geleerd en ik ben benieuwd hoe dat gaat lopen. Betekent wel dat ik eindelijk tijd investeer in het meer spreken van Mongools wat ik best griezelig vind. Door alle voorbereidende werkzaamheden in de afgelopen maanden met haar versta ik best veel, maar spreken.......!

Nara en Wytze wilden naar hun cabin in Terelj om te kijken hoe alles erbij stond en om de jeep even te laten lopen, en .... ik mocht mee. Het was een prachtig zonnige middag, hoewel het best koud was. Speciaal voor mij werd het ook een foto trip, zoals je kunt zien. De cabin staat in het centrum van Terelj met een prachtig uitzicht over het dal. We hebben het hek gerepareerd en spullen weggehaald om inbraak te voorkomen. In het voorjaar willen mensen die daar wonen en vaak heel arm zijn graag voorbereidingen treffen om toeristen te kunnen ontvangen, zodat ze wat geld kunnen verdienen. Geld voor bedden etc. hebben ze vaak niet en dat “lenen” ze dan vanuit cabins waarin de eigenaar niet regelmatig woont, zoals die van Nara. Begrijpelijk maar wel vervelend. Toen we er kwamen had men nog niets uit de cabin gehaald, alleen waren de palen en planken van de afzetting over een lengte van 3 meter verdwenen. De cabin is eenvoudig maar heel knus, vooral als de kachel brand wil je eigenlijk niet meer weg. We hebben afgesproken er snel een keer te blijven overnachten en een lange wandeling te gaan maken in de heuvels en de bossen die daar volop aanwezig zijn.

Voor iedereen die weet dat ik gek op Yaks ben: 15 en 16 maart is er een Yak festival in het grensgebied tussen Ovorkhangai en Arkhangai. Becky en Eric, twee VSO-ers werken in Ovorkhangai en we hadden in november afgesproken dat ik dan hun kant op zou komen. Inmiddels de vrije dagen al geregeld met Dashdolgor en ben nu naarstig op zoek naar transport mogelijkheden. Ze moesten op mijn werk erg lachen om mijn voorliefde, maar als we onderweg zijn op het platteland speurt iedereen nu de horizon af op zoek naar yaks. In maart ga ik er dus een heleboel zien.

Nu ga ik mijn huis schoonmaken en me opmaken voor talloze bezoekjes in het kader van Tsagaan Sar. Volgens traditie bezoek je die dagen de oudsten in je familie en je vrienden. Vooral een bezoek aan je ouders, als dat kan qua afstanden, is belangrijk en daarmee geef je uitdrukking aan respect voor hen. Als je op bezoek komt is het de bedoeling dat je mee-eet. Traditiegetrouw eet je dan Bootz, gestoomd vlees in deeg verpakt, een soort aardappelsalade en fruit. Als je weggaat krijg je een cadeautje van de gastvrouw. Voor de oudsten in een familie is dat een zeer kostbare zaak en veel mensen lenen geld van de bank om de onkosten te kunnen betalen. Zelf wordt ik niet geacht mensen te ontvangen maar ben ik door verschillende mensen wel als vriend uitgenodigd. Vanavond ga ik naar Nara en Wytze, waarbij we ook Nara’s verjaardag gaan vieren, morgen naar verschillende collega’s, overmorgen naar mijn gastgezin in UB en dinsdag naar de paardenraces. Ik ben erg benieuwd en heb er heel veel zin in.

Liefs uit een meestal zonnig, maar de afgelopen dagen ook wel koud, Mongolie.